کد خبر: 313
برچسب‌های خبر: - پیام تبریک مهندس شیرزاد
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۲/۲۷
____________________

پیام تبریک مهندس شیرزاد بمناسبت چهل وپنجمین سال تاسیس سازمان نوسازی مدارس کشور

بنام خدا

بیست و هشتم اردیبهشت ماه، سالگرد تأسیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور است. سازمانی که امسال 45 ساله می شود. سازمانی که در آن مشغول به کاریم و همه ما، دست در دست هم تلاش می کنیم تا بتوانیم برای دانش اندوزیِ فرزندان میهن مان، که نقشی اساسی در ساختن فرداهایِ روشنِ این سرزمین دارند، فضائی شاد، متناسب، مستحکم و ایمن فراهم کنیم.

نوسازی مدارس «خانه ی دوم» ماست.

آن روز که پای به این مجموعه گذاشتیم، شاید تنها نامی از آن شنیده بودیم. شاید، فقط می دانستیم که قرار است مدرسه بسازیم و شاید مثل بسیاری از آنان که از بیرون به ما می نگرند، حتّی همین اندک را هم نمی دانستیم که: عشق آسان نمود اوّل، ولی افتاد مشکل ها!

چه اندیشه هائی را با هم به عرصه عمل در آوردیم؛

چه پروژه های بزرگ و کوچکی را با هم ساختیم؛

چه راه های سخت و مأموریت های صعب العبوری را با هم طی کردیم؛

و چه سرودهائی در دل داشتیم، آنگاه که در این مسیر سبز، با هم گام بر می داشتیم.

در تمام این مسیر، فضای دوستانه ای که بر این خانه ی دوم حاکم بود، انگیزه مان را برای خدمت، مضاعف می کرد.

در تمام این سالها، به این می بالیدیم که شغل مان، شغلی مقدّس است و در مجموعه ای خدمت می کنیم که هرچند دستمزد مادّی مان اندک است، اما اجر معنوی عملکردمان، بعد از رضای خدا، لبخند کودکانی معصوم امّا محروم و شادمانیِ پیرمردان و پیرزنانی پشت خمیده امّا سربلند است.

هر جا مدرسه ای ساختیم، به برکت نفس های این مردم، نیرو و انگیزه مضاعفی گرفتیم؛

هر جا آجری بر آجر گذاشتیم، سیل خروشان محبت این مردم، ما را در خود غرق کرد؛

هر جا کلاسی را گرم کردیم، در گرمای آرامش روح نجیب این مردم، آرام شدیم.

مگر می توان خنده های از ته دل دختران دبستانی روستاهای محروم کجور را بعد از گرم شدن کلاس شان فراموش کرد؟!

مگر می توان لبخند شرمگین بچه های مدرسه شهید قادری تازه آباد ثلاث باباجانی کرمانشاه را فراموش کرد که چه عاشقانه به مدرسه جدیدشان می نگریستند؟!

مگر می توان فراموش کرد بچه های استثنائی و کم توانی که برای اولین بار مدرسه ای که به صورت ویژه برای آنان ساخته شده است را می بینند؟!

مگر می توانیم فراموش کنیم، که چقدر به این مردم، به این سرزمین، به ایران بزرگ بدهکاریم؟!

ما فرزندان غیرت مند همین مرز و بومیم که با دست های خالی هم از تلاش دست نمی کشیم.

افتخار ما، مدال ما، آرمان ما،

همان لبخند خجالت زده ی کودکان معصومِ دور دست ترین روستاهای این سرزمین است، وقتی که به آغوش مدرسه جدیدشان رهسپار می شوند.

در کوره راه ها، در دشت ها، در بیابان ها، در هر گوشه این سرزمین عزیز، نشانی از دست های ماست. 

ما کلاس می سازیم تا کودکان ایران، در آن الفبای زیستن را بیاموزند

ما مدرسه می سازیم

ما «با افتخار» مدرسه می سازیم