گزارشات و مطالب واحد:


علمای دینی


تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۰۷/۲۱

250px-Mohammad_ali_shahabadi.jpg

 (درگذشت ايت الله ميرزا محمدعلی شاه آبادی(1369ق)


آیت‌الله شاه‌آبادی درسال ۱۲۹۲ق(۱۲۵۱ش) درمحلهٔ حسین‌آباداصفهان به دنیا آمد.وی پس ازتحصیلات مقدماتی وسطح وفراگیری عرفان نظری وفلسفه نزد میرزاهاشماشکوری، به نجف رفت و مدت هفت سال شاگرد آخوندخراسانی و میرزامحمدتقی شیرازی بود و از این دو تن و سه تن از مراجع دیگر اجازهٔ اجتهاد گرفت.از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۷ق در تهران اقامت گزید و در این مدت به تدریس و امامت جماعت اشتغال داشت. همچنین در این دوران با سیدحسن مدرس رابطهٔ نزدیکی داشت. در ماه‌های آخر اقامت در تهران، در اعتراض به حرکت‌های رضاشاه در حرم عبدالعظیم حسنی متحصن شد و پس از آن به درخواست حائری یزدی به قم عزیمت کرد و در آنجا به تدریس فقه و اصول و عرفان پرداخت. از شاخص‌ترین شاگردان وی در این زمان سیدروح الله خمینی بود که به مدت هفت سال متون عرفان نظری را نزد وی فراگرفت. در سال ۱۳۵۴ق دوباره راهی تهران شد و در آنجا به تدریس و اقامهٔ نماز جماعت پرداخت.

تلاش‌های وی در تهران، موجب زمینه سازی دیگر فعالیت‌ها و حرکت‌هایی شد که توسط روشنفکران مذهبی پس از شهریور۱۳۲۰ ادامه یافت. وی علاوه بر علم فقه و اصول، بر ریاضیات و علوم غریبه و بنا به قولی زبان فرانسه نیز مسلط بود.

شاگردان:

۱- سیدروح الله خمینی۲- شهاب الدین مرعشی نجفی۳- میرزاهاشم آملی۴- سیدکاظم شریعتمداری۵- ابوالقاسم گرجی۶- عبدالکریم حق شناس

۷- عبدالجوادفلاطوری۸- سیدموسی مازندرانی۹- محمدصادق تهرانی۱۰- نورالدین اشنی۱۱- محمدرضاطبسی نجفی۱۲- محمدثقفی تهرانی

۱۳- شیخ حسن قهرمانی۱۴- سیدعلی بهشتی۱۵- روح الله خرم آبادی۱۶- میرزاخلیل کمره ای۱۷- سیدحسن احمدی علون آبادی۱۸- حیدرآقامعجزه

۱۹- ملاعلی همدانی۲۰- سیدرضابهاءالدینی